اسکن بادی چیست؟

اسکن بادی (Scan body implants) یک پیشرفت انقلابی در ایمپلنتولوژی دندان محسوب می‌شود که جهت افزایش دقت و کارایی در جراحی کاشت دندان (ایمپلنت) ساخته و پرداخته شده است. از این محصولات همراه با اسکنر داخل دهانی (اورال اسکنرها) برای ایجاد برداشت‌های دیجیتالی بسیار دقیق از موقعیت‌های ایمپلنت استفاده می‌شود که به طور قابل توجهی جریان کار دندانپزشکی را بهبود بخشیده است.

 

اسکن بادی چیست؟

اسکن بادی بخشی  کاملاً تخصصی در حوزه دندانپزشکی دیجیتال است که پس از انجام جراحی (کاشت فیکسچر) به فیکسچر متصل می‌شود. این قطعه به عنوان یک مرجع در طول فرآیند اسکن عمل می‌کند و به دندانپزشکان این اجازه را می‌دهد تا موقعیت و جهت دقیق ایمپلنت را در دهان بیمار ثبت کنند.

همچنین اطلاعات اسکن شده از دهان بیمار (با اسکن بادی) در ایجاد پروتزهای دقیق (فرآیند ساخت روکش یا بریج دندان) بسیار کاربردیست.

 

کاربرد اسکن بادی‌:

 

1. ثبت دقیق ایمپلنت:

 وظیفه اصلی اسکن بادی‌ها ثبت موقعیت ایمپلنت با دقت بالا است؛ برای طراحی روکش‌ یا بریج‌ها. این امر حاشیه خطا را در کارهای ترمیمی به حداقل می‌رساند.

2. سهولت فرآیند کار:

اسکن بادی به طور قابل توجهی، روند ساخت پروتز به ویژه در روش قالب گیری‌ دیجیتالی به جای روش سنتی را، سرعت بخشیده است.

دندانپزشکان می‌توانند داده‌ها را به سرعت جمع‌آوری کرده و با ارسال مستقیم به لابراتوار، زمان ساخت روکش (رفت وآمدهای چند باره بیمار و ارسال نمونه توسط پیک به مطب-لابراتوار) را کاهش دهند.

 

3. گردش کار دیجیتالی پیشرفته:

استفاده از اسکن بادی‌ها گردش کار دیجیتالی شما را سرعت می‌بخشد؛ چراکه این محصولات به خوبی با فناوری‌های دیجیتالی عصر جدید (CAD/CAM) یکپارچه و هماهنگ عمل می‌کنند. استفاده از آنها علاوه بر طراحی کارآمد، ساخت ترمیم‌های دندانی سفارشی (روکش یا بریج‌ها)، نهایتاً خروجی با کیفیت‌تری را تضمین می‌کنند.

4.  بهبود آسایش بیمار:

 استفاده از اسکن دیجیتال نیاز به مواد قالب گیری را کاهش می‌دهد که این امر قطعاً با رضایت و خرسندی بیماران نیز همراه خواهد بود.  (عدم استفاده از واش و پوتی)

 

5. تسهیل موارد پیچیده:

در کیس‌هایی که به ایمپلنت‌های متعدد یا زوایای خاص نیاز دارند (مانند نمونه‌های بی‌دندانی کامل در فک بالا و پایین) استفاده از اسکن بادی، داده‌های دقیق‌تری را در اختیارتان قرار می‌دهد.  که این امر به خروجی بهتر برنامه ریزی ترمیم‌های پیچیده، مانند قوس کامل فکی، کمک شایانی می‌کند.

 

6. ادغام با سایر فناوری‌ها:

اسکن بادی‌ها را می‌توان همراه با تکنیک‌های مختلف تصویربرداری، از جمله توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی (CBCT)، برای برنامه ریزی و تسهیل روند جراحی ایمپلنت استفاده کرد.

در واقع می‌توان گفت اسکن بادی‌ها همان کار ایمپرشن‌ها {مشخص کردن زاویه فیکسچر} را در دنیای دیجیتال انجام می‌دهند که یک گام مهم رو به جلو در حوزه دندانپزشکی دیجیتال محسوب می‌شوند؛ که سبب افزایش دقت، کارایی و تجربه بهتر بیماران نیز شده است.

 

اباتمنت:

در یک نگاه کلی می‌توان گفت 2 مدل رستوریشن ایمپلنتی داریم: (البته در طبقه بندی اصلی یا همان سنتی)

1. مدل سمان شونده: اباتمنت به فیکسچر پیچ شده و کران روی اباتمنت سمان می‌شود. (با چسب مخصوص چسبیده می‌شود.)
2. مدل پیچ شونده: رستوریشن به فیکسچر پیچ می‌شود.

اگر بخواهیم بین 2 روش فوق یکی از آنها را انتخاب کنیم؛ با در نظر گرفتن سهولت فرآیند نصب، تمیزی و ظرافت خروجی،  “تمام سرامیک‌های پیچ شونده” انتخاب رایج‌تری است.

• کاستوم اباتمنت‌ها

اگر بخواهیم خیلی روان و ساده تفاوت این 2 مدل اباتمنتُ بیان کنیم؛ کاستوم اباتمنت‌ها همانطور که از نامشان پیداست، به صورت اختصاصی متناسب با فک و دندان هر بیمار، توسط لابراتوار تراش داده می‌شوند. همچنین لازم به ذکر بوده که به لحاظ ارتفاع، از ارتفاع بیشتری نسبت به اباتمنت‌های تای بیس برخوردار هستند. (وان-پیس های تمام تیتانیومی یا زیرکونیایی) در ایمپلنت‌های زاویه‌دار بسیار پرکاربرد هستند.

 نکته: اباتمنت‌های UCLA یک مدل کاستوم اباتمنت محسوب ‌شوند.

• اباتمنت Ti-base

اباتمنت‌های تای بیس نسبتاً کوتاه‌تر بوده و به لحاظ ساختاری از 2 قسمت (2 بخش) تشکیل شده است. به همین دلیل اصطلاحاً به این مدل اباتمنت‌ها هیبریدی یا دو گانه (2 بخشی) هم گفته می‌شود. نکته‌ی حائز اهمیت در مدل اباتمنت‌های Ti-base  این بوده که قسمتی که با فیکسچر در ارتباط بوده از جنس تیتانیوم و کاملاً مستحکم بوده قسمت فوقانی آن که در اتصال با کران قرار دارد؛ هم می‌تواند از جنس زیرکونیا باشد هم تیتانیوم!!!!

 آنچه امروزه بیشتر سبب محبوبیت بالای این مدل اباتمتنت‌ها شده است؛ چون به لحاظ ساختاری پیش ساخته و آماده هستند و دیگر نیاز به تراش لابراتواری ندارند در همان جلسه جراحی می‌توان فضای خالی دندان بیمار را با کران موقت (PMMA ، رزین و حتی با مواد کامپوزیتی) جایگزین نمود. البته لازم به ذکر بوده که این مدل اباتمنت‌ها هم در استفاده موقت و هم دائمی کاربرد دارند.

از آنجا که به لحاظ ساختاری اباتمنت‌های تای بیس کوتاه هستند (ارتفاع کمتری نسبتا به کاستوم اباتمنت‌ها دارند 4mm)؛ در دندان‌های قدامی بسیار پرکاربردند. نکته جالب دیگر در خصوص این مدل اباتمنت‌ها 2 بخشی بودن آنهاست؛ قسمت انتهایی که با فیکسچر در ارتباط است از جنس تیتانیوم و قسمت فوقانی زیرکونیایی است. در نتیجه به لحاظ زیبایی ظاهری کران‌ها به خصوص در دندان‌های قدامی بسیار پرکاربردتر هستند. البته شما می‌توانید در دندان‌های خلفی نیز از تای بیس اباتمنت‌ها استفاده کنید.

با توجه به اینکه دیجیتال (cad/cam) در اکثر مطب‌ها و لابراتوارهای دندانپزشکی امروز، بسیار رایج شده است؛ شما می‌توانید در زمان کوتاه‌تری، به صورت دقیق‌تر رستوریشن مورد نظر خودتونُ با اباتمنت اختصاصی بسازید، که در این بین با معرفی تای بیس‌ها، لینک بسیار خوبی بین ایمپلنت و رستوریشن سرامیکی یا اباتمنت سرامیکی ایجاد شده است.

UCLA Abutments یا Ti-base ؟!

در ابتدا می‌خواهیم تمایز UCLA  اباتمنت‌ها با Ti-base اباتمنت‌ها (تایتانیوم بیس اباتمنت‌ها) را خیلی اجمالی بررسی کنیم.

استفاده از اباتمنت‌های UCLA از دهه 80 میلادی در بین جراحان رواج پیدا کرد؛ که یکی از راه‌های استاندارد ساختن رستوریشن‌های پیچ شونده بود. از تایتانیوم بیس اباتمنت‌ها نیز می‌توان برای ساختن رستوریشن‌های پیچ شونده استفاده کرد.
اما برخلاف UCLA نمی‌توان فلز را به صورت مستقیم کست کرد.
برای Ti-base Abutment شما می‌توانید هر رستوریشنی را جداگانه ساخته و بعداً جداگانه روی تای بیس کست کنید. (سمان می‌شود)

تای بیس‌ها برای تمام رستوریشن‌ها ( زیرکونیا، PFM و فول کست و…) قابل استفاده است. مثلاً  می‌توان گفت اگر شما زیرکونیاایمکس پیچ شونده داشته باشید، تنها گزینه برای شما Ti-base Abutment خواهد بود.

اباتمنت‌های UCLA قیمت بالایی دارند، اما تای بیس اباتمنت‌ها از لحاظ قیمتی، مقرون به صرفه‌تر هستند.
استفاده از UCLA Abutments نیاز به تکنینک بیشتری است. (به لحاظ مراحل لابراتواری)

محدودیت تای بیس‌ها به دلیل ارتفاع 4mm آنهاست. اگر فضای کمتری داشته باشیم و بخواهیم ارتفاع را کوتاه‌تر کنیم  دچار مشکلاتی از قبیل دِباند شدن (جدا شدن سمان) خواهیم شد؛ در نتیجه در مواردی که به شدت فضا کم داریم UCLA ها بهترین و تنها انتخاب هستند.

در رستوریشن‌های چند ایمپلنتی که قراره به یکدیگر اسپلینت شوند، به دلیل نیازمندی به تای بیس‌های نان هِگز – (no hex Ti-base)  و توجه به این نکته که خیلی از سیستم‌های ایمپلنتی تای بیس نان هِگز ندارند؛ استفاده از UCLA ها توصیه می‌شود.

پس در پروسه‌ی جراحی ایمپلنت‌، انتخاب صحیح اباتمنت‌ با توجه به رستوریشن شما امری حیاتیست.

 

خلاصه اگر شما هم از طرفداران دندانپزشکی دیجیتال (cad/cam) هستید، دیجیتالی شدنُ شروع کردین یا تازه می‌خوایین شروع کنید؛ ما تو راینو از صفر تا صد آموزش، نصب و راه اندازی، تامین مواد و لوازم جانبی، پشتیبانی و…. برای شما فراهم کردیم.
حتی اگر نمی‌دونی از کجا باید شروع کنی؛ اول نیاز به کلاس و دوره داری ؟ اول اورال اسکنر باید بخری و پرینتر ، یا کلاً مطبتُ فول پکیج کنی! همین الان با راینو تماس بگیر.